Donderdag 26 mei 2022

Vandaag zijn we naar het Paliki schiereiland gegaan. Dat ligt aan de westkant van het eiland. Onze eerste stop was bij het Kipoureon klooster. Dat ligt op een rots die 90 meter hoog is. Op het internet staat dat er veel mooie fresco’s te zien zouden zijn maar de kloosterkerk was heel sober zonder een enkele afbeelding op de muur. Het klooster is wel prachtig gelegen met uitzicht op hoge een rotskust verder op.

Na het klooster hebben we in een dorpscafé wat gedronken en daarna zijn we naar de Gero Gobos-vuurtoren (een van de belangrijkste vuurtorens in de Adriatische Zee) gegaan. Die ligt een stukje onder het klooster. Het was een heel slecht zandweggetje er naar toe en toen we er waren was de poort op slot.

We hebben ergens in de schaduw van een boom onze boterhammen opgegeten.

Na de lunch zijn we nog naar het zuidelijkste puntje van het schiereiland bij Kounopetra gegaan. Daar loopt het schiereiland en een wirwar van rotsen uit in de kristalheldere zee.

Op de weg terug naar huis hebben we maar weer een terrasje gepikt bij een taverne die in the middle of nowhere ergens langs de kustweg lag. We zaten er heerlijk in de schaduw uit te kijken over de zee. Het was vandaag een heel warme dag.

Voordat we naar huis gingen hebben we nog wat boodschappen gedaan bij de Lidl en bij de Κρητικός Super Market die daar vlak in de buurt ligt.

We hebben vandaag twee keer een flinke slang op de weg gezien. Het waren alle twee de keren, voor zover ik dat vanuit de auto kon zien, hagedisslangen. En ze waren alle twee al verdwenen voordat ik de auto tot stilstand kon brengen en mijn fototoestel kon pakken. De eerste kroop vanmorgen over de weg op het schiereiland. De tweede kwam vanaf de afrit van ons huisje toen we thuis kwamen. Deze stak ook snel het weggetje voor ons huis over en verdween in de bosjes.

Vanavond hebben we weer aan het water zitten eten. Een Griekse salade met tzatziki en daarna had José lamskoteletjes en ik zwaardvis. En dat alles met schildpaddenzicht want er zwemmen steeds weer schildpadden op en neer in de baai en die steken hun grote kop regelmatig boven water.

Toen we weer thuis kwamen lag er weer een slangetje op de weg bijna voor onze uitrit. Dit keer was het een prachtig getekend luipaardslangetje. Maar het was doodgereden. Dat gebeurd hier helaas nog al eens.