20 - 21 - 22 - 23 september

Carnavon Gorge National Park

20 sept 2019
Na een rit van ongeveer 350 km zijn in Carnavon National Park aangekomen. 100 km voor het park hebben we in Rolestone nog een keer volgetankt omdat er hier in het nationale park geen tankstation is. Vanaf de doorgaande weg moesten we nog 40 km over een b weggetje rijden. Onderweg zagen we daar al drie emoes langs de weg.
In het park slapen we drie nachten in het Takarakka Bush Resort. Het wemelt hier van de beesten. Er zitten twee soorten kangoeroes op het gras in het resort. Een grotere en een kleine wallaby soort met een mooi zwart- wit gestreept gezicht. De kangoeroes zijn hier erg gewend aan mensen en je kunt ze over hun kopje aaien. In de rivier die langs het resort stroomt hebben we ook al een vogelbekdier gezien. En er zitten hier heel veel vogels.
Op internet stond dat er een restaurant was, maar dat zit toch wat anders. Dat is maar drie dagen per week open en die dagen zijn deze week allemaal al vol geboekt. Dus hebben we in de kampwinkel maar een bakpan gekocht. En we hebben vanavond ons prakkie klaar gemaakt in de kampkeuken voor de kampeerders. Dat is prima gelukt. Gebakken bacon met witte boontjes in tomaten saus en een slalade van tomaat met ui en brood.

21 sept 2019
Vanmorgen zijn we naar het Info centrum gereden. Van daaruit loopt er een wandelpad van ongeveer 10 km door de Carnavon kloof. Vanaf dat pad zijn er een aantal zijpaden naar bijzondere plekken. Wij hebben dat pad over ongeveer 5 km gevolgd tot de afslag naar de Art Gallery.
Het hoofd pad slingert door de kloof langs de Carnavon rivier. We moesten die rivier ook een aantal keer over steken over vaste stap stenen.
Het pad naar de Art Gallery loopt naar de linker kloofwand en het is hier en daar behoorlijk stijl omhoog. De Art Gallery is een 80 meter lange overhangende rotswand die helemaal is beschilderd door Aboriginals. De oudste tekeningen zijn 3500 jaar oud. Het is een heel indrukwekkend gezicht en het is een spirituele plaats voor het lokale aboriginal volk.
Terug op het hoofdpad zijn we weer richting de uitgang gelopen. Tot aan de aflag naar het Amphitheatre dat we in geslagen zijn. Dit is opnieuw een stijl oplopend pad naar de kloofwand. Toen we bij de wand kwamen zagen we dat er een spleet van maar enkele meters breed tot bijna aan de bodem door de rotswand loopt. Net of dat er een reus met een reuzen hakbijl in heeft gehakt. Je kunt over een stalen trappen stellage in die spleet klimmen. Daar binnen was het heerlijk koel. De spleet is ongeveer 60 meter lang. Dan kom je uit in een min of meer ronde ruimte van zo’n 25 - 30 meter in doorsnede. Die ruimte is helemaal ingesloten door ongeveer 100 meter hoge rotswanden. Dit is een heel bijzondere plek en ook hier was het lekker koel.
Nadat we dit gezien hadden zijn we weer terug naar de parkeerplaats gelopen. Tijdens deze wandeling van ongeveer 12 km hebben we een stel kangoeroes, veel vogels en een paar hagedisjes gezien. We waren pas rond 2 uur terug voor de lunch. De rest van de middag hebben we het rustig aan gedaan.
Voor het avond eten zijn we nog even naar de vogelbekdier poel in de rivier langs het resort gaan kijken. En na wat geduldig wachten zagen we weer vogelbekdieren. Eerst een daarna zagen we er twee tegelijk aan het water oppervlak zwemmen. En als klap op de vuurpijl hebben we ook nog twee mierenegels gezien vlak bij de rivier.
Het avondeten hebben weer klaargemaakt en opgegeten in de kampkeuken tegenover onze cabin.

22 sept 2019
Omdat we gisteren lang gewandeld hadden over soms behoorlijk steile paden hebben we het vandaag wat rustiger aan gedaan. José heeft eerst de was gedaan in de kamp wasserette. Daarna hebben we twee kortere wandelingen gedaan. Eerst de Nature trail. Die loopt een stuk langs de rivier en die is heel mooi. En er liep verder niemand, we waren er helemaal alleen. We hebben er weer mooie vogels gezien. Verder een kangoeroe met een jong in haar buidel die aan de rivier kwam drinken. En we hebben een flinke waterschildpad gezien die even boven kwam drijven om te ademen.
Daarna hebben we een wandelpad langs de Micky Creek gevolgd maar dat was verder niet zo bijzonder.
Vandaag waren we een beetje op tijd terug voor de lunch. Toen we het resort opreden zagen we een groepje mensen naar iets staan te kijken. Dat was weer een mierenegel. We zijn uiteraard gestopt om ook even te kijken.We hebben weer in de kampkeuken gelucht en de middag hebben we wat gerelaxt.
Later in de middag zijn we nog een keer naar het Nature trail gegaan om te kijken of we daar vogelbekdieren in de rivier zagen. We hebben een tijdje op een grote rots naar het water zitten kijken maar er bewoog niets. Op een gegeven moment kwam er iemand langs die zei dat hij zojuist een stuk verderop vogelbekdieren had gezien. We zijn naar de plek gelopen die hij had aangewezen en na even kijken zagen we daar inderdaad twee vogelbekdieren.
Het avondeten hebben we weer in de kampkeuken klaar gemaakt en opgegeten. We zaten daar langs een Engels stel dat vier jaar geleden met hun kinderen naar Australië was geëmigreerd. De man was een arts en die hebben ze in Australië nog volop nodig.

23 sept 2019

Oeps, vandaag begon met een foutje. We dachten dat we vandaag verder moesten trekken dus we zijn extra vroeg opgestaan, we pakten in en we hebben de sleutel in de sleutelbox bij het kantoor van de accommodatie gedaan. Daarna zijn we gaan rijden. Maar onderweg zat José in de reispapieren te bladeren en toen zag ze dat we een dag te vroeg waren. We hadden toen al zo’n 100 km gereden. We besloten eerst maar door te rijden naar Injune om te tanken en wat boodschappen te doen. Dat was nog 50 km verder. Daar hebben we op een terras ook lekker cappuccino zitten drinken. We zijn in een Spar winkel geweest voor de boodschappen. Ja die hebben ze hier ook.
Daarna zijn we terug gereden naar het Takarakka Bush Resort. Het personeel kon er wel mee lachen en uiteraard kregen we onze cabin weer. Een voordeeltje is dat die juist helemaal gepoetst en verschoond was.
Vanmiddag hebben we nog wat langs de Carnavon rivier gewandeld. We hebben er weer wat mooie vogels gezien.