Kings Canyon Lodge - Glen Hellen station
Door: Willie
Blijf op de hoogte en volg Willie en José
22 Oktober 2019 | Australië, Alice Springs
Kings Canyon Lodge - Glen Hellen station
19 oktober
Van de Curtin springs Station naar het Kings Canyon Resort was maar een ritje van 220 km. Eerst ruim 50 km terug in de richting van de Stuart Highway en daarna linksaf Luritja Road op.
We hebben nog een stop voor een beker cappuccino gemaakt bij de Kings Creek station. Dat was maar 35 km voor de Kings Canyon Lodge.
Bij aankomst bij de lodge troffen we twee Nederlandse stellen die voor het receptie gebouw stonden te praten. Een van die stellen had een auto uit Nederland verscheept en daar waren ze nu mee door Australië aan het toeren. Raar om hier een auto te zien met een Nederland kenteken. Een ook raar dat ze niet een dergelijke auto hier gehuurd hebben voor hun reis. Dat lijkt ons toch wel een stukje goedkoper. En je hebt een auto met het stuur aan de goede kant.
Het was vandaag bewolkt weer. Rond het middag uur werd het nog erger en dreven er grote donderwolken over. Het heeft een paar keer wat gedonderd en het heeft kort een klein beetje geregend. Maar het is wel 37 graden geweest. Na die paar druppels regen zakte het een paar graden.
We hebben in onze luxe en ruime kamer onze boterhammen op gegeten. Daarna hebben we hier op het terrein van de lodge wat rondgekeken. Hier zagen we een heel mooi klein duifje dat we nog nooit gezien hadden. Het staat mooi op de foto. Het bleek een spinifex pigeon te zijn. Spinifex is een harde grassoort die heel veel voor komt in de outback.
Vanmorgen zijn we langs een bordje gekomen dat verwees naar Kathleen Springs. Daar zijn we rond 3 uur naar toe gereden. Dat bleek een wandelingetje van 2,5 km retour te zijn naar een permanent watergat in een lager deel van de canyon. Toen we aan het wandelingetje begonnen dreigde het weer erg met regen en daarom hebben we onze regenjasjes meegenomen. En op de terugweg naar het parkeerterrein heeft het ook even heel zachtjes geregend. We hebben onderweg wel een mooie agame hagedis gezien en op de foto gekregen.
Vanavond hebben we voor het diner gereserveerd in het restaurant van de lodge. Dan gaan we lekker uit eten.
20 oktober
Vanmorgen zijn we eerst nog een keer naar Kathleen Springs gegaan. Het was nu mooi weer en we hoopten er wat vogels en andere beesten te zien. Het was vanmorgen al rond de 35 graden. Tijdens de wandeling naar de waterpoel zag José een kleine zwartkop varaan. Helaas was die te snel weg voor een foto. Verder hebben we wat zebravinkjes en een paar andere onbekende vogels gezien. Het is gewoon hier veel te warm voor beesten.
Na de wandeling zijn we weer naar de Kings Creek station gegaan want die ligt maar 12 km van de waterpoel. Daar hebben we cappuccino gedronken. We troffen er weer opnieuw een Nederlands stel. Die waren met een camper onderweg. Het valt ons op dat we hier in het rode centrum van Australië zoveel Nederlanders tegen komen. Het eerste stuk van onze reis, kennelijk voor Nederlanders door een minder bekend stuk van Australië, hebben we er bijna geen gezien.
Voor de lunch zijn we weer terug naar onze lodge gegaan. Daar konden we lekker in de koelte van onze kamer de boterhammen op eten.
Vanmiddag zijn we naar de Kings Canyon gegaan. Daar kun je verschillende wandelingen maken. Maar in verband met de hitte waren drie van de vier wandelingen gesloten. Alleen de korte 2 km lange wandeling door de kloof was nog open. Die wandeling hebben we dan ook maar gedaan.
Daarna zijn we terug naar de lodge gereden en hebben we in het kampeerders café een lekker koud glas lemon limonade gedronken.
Hierna hebben we hier op het terrein van de lodge nog wat rond gekeken. We hebben er een stel mooie halsband parkieten gezien.
Vanavond gaan we weer lekker uit eten in het restaurant.
21 oktober - naar de Glen Helen Station
Vandaag was weer een reisdag. Van Kings Canyon naar de Glen Helen station. We hebben de lange route van 600 km via Alice Springs genomen. In de kortere route zit ongeveer 100 km off road en dat stuk zou erg slecht zijn. Dat hadden we al van Nederlandse mensen gehoord, maar ook bij de Kings Canyon Lodge werd ons afgeraden om de kortere route te nemen.
Dus waren we voor 7 uur al op pad. We hadden amper 10 km gereden toen er twee dingo’s voor ons de weg over liepen. Die hebben we nog geen gezien.
We hebben een cappuccino stop gehouden bij het Erlunda Roadhouse. Konden we ook meteen even onze benen strekken. Daarna doken we de Stuart Higway op voor de 200 km naar Alice Springs. Op dat stuk tweebaansweg weg mag je 130 km rijden. Een beetje raar maar er zit bijna niemand op de weg.
In Alice Springs hebben we nog een tankstop gehouden. Daarna was het nog 130 km. We hebben de laatste dagen steeds door een bijna plat en erg droog landschap gereden. Maar dat laatste stuk was bergachtig en deels veel groener. Er waren wel grote stukken afgebrand. Zo erg hebben we het deze reis nog niet gezien.
Omdat we ongeveer kwart over 1 bij de Glen Hellen Station waren hebben we daar geluncht. Daarna zijn we bij de Glen Hellen Gorge gaan kijken. Een gat tussen twee bergen meteen achter de station, waar een rivier doorheen loopt. Die rivier stond grotendeels droog maar juist in het gedeelte tussen de bergen en in een stuk achter de station stond nog volop water.
Daarna zijn we naar de Ormiston Gorge gaan kijken. Dat ligt een kilometer of 12 hier vandaan. Daar is een droge rivier bedding met een paar permanente water gaten in een kloof met hoge rotswanden. We hebben eerst door de kloof gewandeld. Daarna zijn we omhoog geklommen naar een lookout boven de kloof. Daar had je een prima uitzicht in de kloof. En meteen naast de lookout lag er een varaan op een rotsblok. En die bleef netjes liggen voor een fotoschoot.
Vanavond eten we weer uit, heerlijk buiten recht aan de Glen Helen Kloof.
19 oktober
Van de Curtin springs Station naar het Kings Canyon Resort was maar een ritje van 220 km. Eerst ruim 50 km terug in de richting van de Stuart Highway en daarna linksaf Luritja Road op.
We hebben nog een stop voor een beker cappuccino gemaakt bij de Kings Creek station. Dat was maar 35 km voor de Kings Canyon Lodge.
Bij aankomst bij de lodge troffen we twee Nederlandse stellen die voor het receptie gebouw stonden te praten. Een van die stellen had een auto uit Nederland verscheept en daar waren ze nu mee door Australië aan het toeren. Raar om hier een auto te zien met een Nederland kenteken. Een ook raar dat ze niet een dergelijke auto hier gehuurd hebben voor hun reis. Dat lijkt ons toch wel een stukje goedkoper. En je hebt een auto met het stuur aan de goede kant.
Het was vandaag bewolkt weer. Rond het middag uur werd het nog erger en dreven er grote donderwolken over. Het heeft een paar keer wat gedonderd en het heeft kort een klein beetje geregend. Maar het is wel 37 graden geweest. Na die paar druppels regen zakte het een paar graden.
We hebben in onze luxe en ruime kamer onze boterhammen op gegeten. Daarna hebben we hier op het terrein van de lodge wat rondgekeken. Hier zagen we een heel mooi klein duifje dat we nog nooit gezien hadden. Het staat mooi op de foto. Het bleek een spinifex pigeon te zijn. Spinifex is een harde grassoort die heel veel voor komt in de outback.
Vanmorgen zijn we langs een bordje gekomen dat verwees naar Kathleen Springs. Daar zijn we rond 3 uur naar toe gereden. Dat bleek een wandelingetje van 2,5 km retour te zijn naar een permanent watergat in een lager deel van de canyon. Toen we aan het wandelingetje begonnen dreigde het weer erg met regen en daarom hebben we onze regenjasjes meegenomen. En op de terugweg naar het parkeerterrein heeft het ook even heel zachtjes geregend. We hebben onderweg wel een mooie agame hagedis gezien en op de foto gekregen.
Vanavond hebben we voor het diner gereserveerd in het restaurant van de lodge. Dan gaan we lekker uit eten.
20 oktober
Vanmorgen zijn we eerst nog een keer naar Kathleen Springs gegaan. Het was nu mooi weer en we hoopten er wat vogels en andere beesten te zien. Het was vanmorgen al rond de 35 graden. Tijdens de wandeling naar de waterpoel zag José een kleine zwartkop varaan. Helaas was die te snel weg voor een foto. Verder hebben we wat zebravinkjes en een paar andere onbekende vogels gezien. Het is gewoon hier veel te warm voor beesten.
Na de wandeling zijn we weer naar de Kings Creek station gegaan want die ligt maar 12 km van de waterpoel. Daar hebben we cappuccino gedronken. We troffen er weer opnieuw een Nederlands stel. Die waren met een camper onderweg. Het valt ons op dat we hier in het rode centrum van Australië zoveel Nederlanders tegen komen. Het eerste stuk van onze reis, kennelijk voor Nederlanders door een minder bekend stuk van Australië, hebben we er bijna geen gezien.
Voor de lunch zijn we weer terug naar onze lodge gegaan. Daar konden we lekker in de koelte van onze kamer de boterhammen op eten.
Vanmiddag zijn we naar de Kings Canyon gegaan. Daar kun je verschillende wandelingen maken. Maar in verband met de hitte waren drie van de vier wandelingen gesloten. Alleen de korte 2 km lange wandeling door de kloof was nog open. Die wandeling hebben we dan ook maar gedaan.
Daarna zijn we terug naar de lodge gereden en hebben we in het kampeerders café een lekker koud glas lemon limonade gedronken.
Hierna hebben we hier op het terrein van de lodge nog wat rond gekeken. We hebben er een stel mooie halsband parkieten gezien.
Vanavond gaan we weer lekker uit eten in het restaurant.
21 oktober - naar de Glen Helen Station
Vandaag was weer een reisdag. Van Kings Canyon naar de Glen Helen station. We hebben de lange route van 600 km via Alice Springs genomen. In de kortere route zit ongeveer 100 km off road en dat stuk zou erg slecht zijn. Dat hadden we al van Nederlandse mensen gehoord, maar ook bij de Kings Canyon Lodge werd ons afgeraden om de kortere route te nemen.
Dus waren we voor 7 uur al op pad. We hadden amper 10 km gereden toen er twee dingo’s voor ons de weg over liepen. Die hebben we nog geen gezien.
We hebben een cappuccino stop gehouden bij het Erlunda Roadhouse. Konden we ook meteen even onze benen strekken. Daarna doken we de Stuart Higway op voor de 200 km naar Alice Springs. Op dat stuk tweebaansweg weg mag je 130 km rijden. Een beetje raar maar er zit bijna niemand op de weg.
In Alice Springs hebben we nog een tankstop gehouden. Daarna was het nog 130 km. We hebben de laatste dagen steeds door een bijna plat en erg droog landschap gereden. Maar dat laatste stuk was bergachtig en deels veel groener. Er waren wel grote stukken afgebrand. Zo erg hebben we het deze reis nog niet gezien.
Omdat we ongeveer kwart over 1 bij de Glen Hellen Station waren hebben we daar geluncht. Daarna zijn we bij de Glen Hellen Gorge gaan kijken. Een gat tussen twee bergen meteen achter de station, waar een rivier doorheen loopt. Die rivier stond grotendeels droog maar juist in het gedeelte tussen de bergen en in een stuk achter de station stond nog volop water.
Daarna zijn we naar de Ormiston Gorge gaan kijken. Dat ligt een kilometer of 12 hier vandaan. Daar is een droge rivier bedding met een paar permanente water gaten in een kloof met hoge rotswanden. We hebben eerst door de kloof gewandeld. Daarna zijn we omhoog geklommen naar een lookout boven de kloof. Daar had je een prima uitzicht in de kloof. En meteen naast de lookout lag er een varaan op een rotsblok. En die bleef netjes liggen voor een fotoschoot.
Vanavond eten we weer uit, heerlijk buiten recht aan de Glen Helen Kloof.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
