Maandag 4 oktober 2021

De zon scheen vanmorgen gelukkig weer. Maar toen we opstonden was het nog wel een beetje fris, en het waaide nog steeds behoorlijk hard. In de loop van de dag is de temperatuur opgelopen naar een heerlijke 25 graden en de wind is een stuk minder geworden.
We zijn vandaag naar Vila Real de Santo António gegaan. Onderweg hebben we nog een stop gemaakt aan het strand bij Monte Gordo. Daar zijn ons vader en moeder heel lang geleden op vakantie geweest. Ze hebben er eindeloze en bijna lege stranden en we hebben er bij een strandtentje cappuccino gedronken.
Vila Real de Santo António ligt maar een paar kilometer verderop. Het is een stadje dat ligt aan de rivier Rio Guadiana die hier de grens vormt met Spanje. Het is een leuk en gezellig stadje met een mooi plein, Praça Marquês de Pombal, met een obelisk uit 1776. Het plein vormt het hart van het stadje.
Daarna hebben we ergens langs de weg onze boterhammen opgegeten en vervolgens zijn we naar Castro Marim gegaan. Dat ligt weer een paar kilometer naar het noorden. Op de top de ene heuvel ligt daar een kasteel en op de andere heuvel een stervormig fort. Daar tussenin liggen de witte huizen van Castro Marim. Wij hebben het kasteel bekeken maar dat stelde niet zo veel voor. Het enige noemenswaardige was een kleine ruimte waar men liet zien hoe mensen vroeger gemarteld werden. Als je dat ziet lopen de koude rillingen over je rug. Het is echt te gruwelijk voor woorden.
Tussen Vila Real de Santo António en Castro Marim ligt ook weer een natuurgebied, het Reserva Natural do Sapal de Castro Marim e Vila Real de Santo António. Dat is een groot wetland gebied dat in verbinding staat met de zee.
Toen we daar de auto parkeerden om een wandelingetje te maken zagen we een groep Rode steenpatrijzen (Alectoris rufa) tussen de struiken. Dat zijn grote patrijsachtige vogels die in zuidwest Europa voorkomen. Die hadden we nog geen gezien. De wandeling zelf leverde verder niets nieuws op. Wat meerkoeten en een stel flamingo’s, maar die zitten hier overal zo veel dat dat niet meer bijzonder is.