Zondag 9 juni 2019

Zondag 9 juni 2019

Het was vandaag opnieuw een heel warme dag. De thermometer tikte op een gegeven moment voor de middag al de 35 graden aan. Maar na het middaguur koelde het gelukkig weer een beetje af naar een meer dragelijke 29 - 30 graden.
We zijn vanmorgen naar Agios Andreas aan de baai van Kalamata gereden. Daar staat een Byzantijns kerkje uit de 12e eeuw. Daar zijn we van de week al een keer langs gekomen maar toen was het dicht. Nu was het gelukkig wel open. En dat kwam omdat men daar een doopfeest aan het voorbereiden was. Zo konden wij even in het mooie kerkje kijken.
Daarna zijn we in het dorp vlak bij het kerkje cappuccino gaan drinken. We kregen na de cappuccino ook nog een bordje met verse abrikozen. Die had de waardin van een vriendin gekregen uit haar eigen tuin.
Toen we daar zaten zagen we de gasten voor het doopfeest in groepjes voorbij komen, allemaal chic gekleed. Het leek er op dat de doop om half een ging beginnen dus wij zijn tegen die tijd weer naar het kerkje gelopen om te kijken. We vroegen of we mochten kijken en dat was oké. De pastoor las op zangerige toon grote stukken uit een Grieks Orthodox kerkboek voor. Uiteindelijk werd het kind, een meisje van een maand of 8 á 9, gedoopt. Het werd helemaal uitgekleed waarna het drie keer helemaal kopje onder in het doopwater werd geduwd. Daarna werd het met olie ingesmeerd. Het was al bij al een bijzondere belevenis.
Hierna zijn we verder gereden en hebben ergens in de schaduw onder een olijfboom onze boterhammen opgegeten.
Na de boterhammen zijn op zoek gegaan naar oud-Koroni. Dat ligt ergens bij het dorp Petalidi. Maar men was de weg rond Petalidi aan het vernieuwen en er waren daardoor tijdelijk veel verkeersborden en toeristische aanwijs borden weggehaald. We zijn de weg heen en terug gereden maar we konden het niet vinden. Uiteindelijk vonden we wel een graftombe uit de Myceense tijd.
En toen washet alweer tijd om richting thuis te rijden. We zijn weer binnendoor in de richting van Pylos gereden. We zien bijna dagelijks wel een of meerdere slangen voor onze auto over de weg kruipen. Maar steeds gaat dat zo snel dat ze weg zijn als ik ben gestopt. Nu zagen we er onderweg ook weer een. Deze keer lukte het om snel te stoppen en uit de wagen te springen. Zo kon ik het beest te pakken krijgen. Maar de "slang" bleek een Scheltopusik te zijn. Dat zijn een soort reuzen hazelwormen die soms wel 120 cm lang kunnen worden. Nu konden we er een paar foto's en stukjes film van maken en toen hebben we het geschrokken beest aan de rand van de weg weer vrij gelaten.
Weer thuis gekomen bleken we nieuwe buren te hebben. Een jong stel uit Nederland, Anne en Bas. Die gingen snorkelen in zee voor ons huisje en toen ze weer terug kwamen vertelden ze dat ze twee zeeschildpadden hadden gezien.
Vanavond zijn we weer naar het dorp gegaan om te eten. José had een kipsouflaki en ik een lekker malse kotelet. Dat is keer eens een keer wat anders.