Woensdag 5 juni 2019

Woensdag 5 juni 2019

Nu ik dit zit te typen is het hier flink aan het schemeren en er hangen dreigende donkere wolken boven de zee. Maar het was vandaag een zonnige warme dag.
We zijn vandaag twee watervallen gaan bekijken en het paleis van Nestor.
Eerst zijn we naar de Stenosia watervallen gegaan. Nou ja, watervallen klinkt heel wat. Alle twee de watervallen van vandaag zijn bergbeekjes die hier en daar een paar meter over de rotsen naar beneden vallen.
De Stenosia beek stroomt door een heel erg groen dal. Als je langs de beek loopt lijkt het wel een oerwoud. We zagen er een Peloponnesos hazelworm in het groen. Dat is een andere ondersoort als de hazelwormen in Nederland. Terug bij het brugje over de beek waar we onze auto hadden geparkeerd zagen we ook een paar Peloponnesos kielhagedissen lopen. Dat zijn weer twee nieuwe soorten voor ons lijstje.
Daarna zijn we naar de Polilimnio watervallen gegaan. Voordat we van de hoofdweg afsloegen hebben we op een terrasje ons dagelijks portie cappuccino gedronken.
Ook de Polilimnio beek stroomt door een oerwoudachtig dal. Je moet vanaf een parkeerplaatsje een steil pad naar beneden lopen. Dan kom je bij de beek. Ook hier zijn verschillende watervalletjes met poelen met kraakhelder water. Er zwommen veel visjes en we zagen weer een schildpad. Dit keer een Kaspische beek schildpad. Dus weer een nieuwe soort.
Verder zagen we veel hagedissen. Peloponnesos muurhagedissen. Griekse rotshagedissen, Egeïsche muurhagedissen en Peloponnesos kielhagedissen. En in het water zag ik weer een slangetje, zo groot als een brijnaald. Het was weer een dobbelsteenslang.
Na de watervallen hebben op een muurtje bij een kerkje onze boterhammen op zitten eten.
Hierna zijn we naar het paleis van Nestor gegaan. Dit is het oudste bewaarde Myceense paleis in Griekenland en stamt uit de 14e eeuw voor Christus.
Toen we er waren bleek er niet veel meer te zien dan wat afgebrokkelde muren. Het complex is door een grote overkapping beschermd tegen de elementen. Vlak bij het paleis was een Myceense graftombe. Die was nog wel in tact. Het is een bijenkorf vormig rond gebouw en als je er binnen staat is het dak zeker wel 10 meter hoog.
Tot slot zijn we nog even naar de baai van Pylos gegaan om te kijken of we een kameleon konden vinden. Maar het is daar zoeken naar een naald in een hooiberg en wij konden er helaas weer geen vinden. In een watertje langs het pad zaten wel weer verschillende Kaspische beek schildpadden. Die kwamen naar ons toe gezwommen toen ze ons zagen. Ze hadden kennelijk honger. Wij hadden nog een verpakt koekje bij ons dat we in stukjes in het water gooiden. En de schildpadden lusten deze Helmondse lekkernij met een Q wel.
Vanavond hebben we weer op een ander terras gegeten. Het is erg vreemd dat er in zo'n totaal niet touristisch boeren dorp zo veel tavernes zijn. We hebben tot nu toe steeds ergens anders gegeten.
Vooraf hadden we vooraf gebakken courgette reepjes met tsatsiki. Daarna had José gebakken lever met een salade en ik had gebakken kabeljauw.