Donderdag 6 juni 2019
Blijf op de hoogte en volg Willie en José
06 Juni 2019 | Griekenland, Marathópolis
Donderdag 6 juni 2019
Vandaag zijn we naar de Lousioskloof gegaan. Dat is een van de indrukwekkendste kloven van Griekenland. Ze is 5 kilometer lang en 300 meter diep.
De kloof ligt zo'n 120 kilometer naar het noorden is dat was een flinke rit. We zijn eerst langs de kust gereden tot Kyparissia. Daar hebben we getankt en daarna zijn we landinwaarts gedraaid. We hebben een stuk snelweg gehad en het laatste stuk was een smalle bergweg. Hier zat op een gegeven moment een schildpad op de weg. Dat was een Griekse landschildpad.
In de kloof liggen enkele oude middeleeuwse kloosters. Een ervan hebben we bezocht. Dat is het Moni Timiou Prodromou. Dit klooster is bijzonder schilderachtig gelegen tegen de oostelijke rotswand van de kloof. Het lijkt er tegen aan geplakt. Er wonen nog steeds een stuk of 15 monniken.
Volgens de traditie zou het in 1167 gesticht zijn door keizer Manuel Comnenus, maar betrouwbare bronnen situeren de stichting van het huidige klooster veeleer ergens in de 16e eeuw. Het is toegewijd aan de heilige Johannes de Doper, die in de orthodoxe traditie gewoonlijk Pródromos wordt genoemd.
Je moet vanaf een parkeerplaatsje een flink stuk te voet de kloof in afdalen om er te komen. Er werd ons door een monnik koffie met glas water en een soort Turks fruit aangeboden.
Na het klooster hebben we de omgeving verder verkend. Het is in deze tijd van het jaar een bloemenpracht in de bergen. Sommige stukken zijn knalgeel van de bloeiende brem. Het ruikt daar ook overal friszoet naar de brembloemen.
We hebben de bergdorpen Dimitsana en Stemnitsia bezocht. We hebben onze boterhammen op staan eten in een bergweide vol bloemen. Er stonden ook orchideeën tussen. En het zoemde er van de insecten. Veel soorten vlinders fladderden af en aan. Zo is het vroeger bij ons ook ooit geweest.
Op de terugweg wilden we een binnendoor weg nemen. Maar die werd steeds minder en toen we een dorpje door waren veranderde de weg in een betonbaan. Dat is in Griekenland meestal een teken dat de weg een stukje verder ophoud of overgaat in een zandpad. Dus zijn we maar weer gedraaid. Onderweg zag ik wel een Scheltopusik langs de weg zitten. Dat is een soort reuzen hazelworm die wel 120 cm lang kan worden.
We kwamen ook over de Lousios rivier. Daar zijn we gestopt en naar beneden naar het water gelopen. Hier schoot een flinke slang voor onze voeten weg. Dat was een Balkantoornslang. Een niet giftige slang uit de familie van de gladde slangen. Ik ben even in het water gaan staan maar het was ijskoud. Het begon al heel snel pijn aan mijn voeten te doen.
Uiteindelijk zijn we via een Lidl, voor nog wat boodschappen, weer thuis gekomen.
Vanavond hebben we bij een Italiaans restaurant gegeten. ieder een veel te goot bord pasta. José met Bolognese saus en ik met carbonara saus en kipstukjes.
Vandaag zijn we naar de Lousioskloof gegaan. Dat is een van de indrukwekkendste kloven van Griekenland. Ze is 5 kilometer lang en 300 meter diep.
De kloof ligt zo'n 120 kilometer naar het noorden is dat was een flinke rit. We zijn eerst langs de kust gereden tot Kyparissia. Daar hebben we getankt en daarna zijn we landinwaarts gedraaid. We hebben een stuk snelweg gehad en het laatste stuk was een smalle bergweg. Hier zat op een gegeven moment een schildpad op de weg. Dat was een Griekse landschildpad.
In de kloof liggen enkele oude middeleeuwse kloosters. Een ervan hebben we bezocht. Dat is het Moni Timiou Prodromou. Dit klooster is bijzonder schilderachtig gelegen tegen de oostelijke rotswand van de kloof. Het lijkt er tegen aan geplakt. Er wonen nog steeds een stuk of 15 monniken.
Volgens de traditie zou het in 1167 gesticht zijn door keizer Manuel Comnenus, maar betrouwbare bronnen situeren de stichting van het huidige klooster veeleer ergens in de 16e eeuw. Het is toegewijd aan de heilige Johannes de Doper, die in de orthodoxe traditie gewoonlijk Pródromos wordt genoemd.
Je moet vanaf een parkeerplaatsje een flink stuk te voet de kloof in afdalen om er te komen. Er werd ons door een monnik koffie met glas water en een soort Turks fruit aangeboden.
Na het klooster hebben we de omgeving verder verkend. Het is in deze tijd van het jaar een bloemenpracht in de bergen. Sommige stukken zijn knalgeel van de bloeiende brem. Het ruikt daar ook overal friszoet naar de brembloemen.
We hebben de bergdorpen Dimitsana en Stemnitsia bezocht. We hebben onze boterhammen op staan eten in een bergweide vol bloemen. Er stonden ook orchideeën tussen. En het zoemde er van de insecten. Veel soorten vlinders fladderden af en aan. Zo is het vroeger bij ons ook ooit geweest.
Op de terugweg wilden we een binnendoor weg nemen. Maar die werd steeds minder en toen we een dorpje door waren veranderde de weg in een betonbaan. Dat is in Griekenland meestal een teken dat de weg een stukje verder ophoud of overgaat in een zandpad. Dus zijn we maar weer gedraaid. Onderweg zag ik wel een Scheltopusik langs de weg zitten. Dat is een soort reuzen hazelworm die wel 120 cm lang kan worden.
We kwamen ook over de Lousios rivier. Daar zijn we gestopt en naar beneden naar het water gelopen. Hier schoot een flinke slang voor onze voeten weg. Dat was een Balkantoornslang. Een niet giftige slang uit de familie van de gladde slangen. Ik ben even in het water gaan staan maar het was ijskoud. Het begon al heel snel pijn aan mijn voeten te doen.
Uiteindelijk zijn we via een Lidl, voor nog wat boodschappen, weer thuis gekomen.
Vanavond hebben we bij een Italiaans restaurant gegeten. ieder een veel te goot bord pasta. José met Bolognese saus en ik met carbonara saus en kipstukjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
