Kangaroo Valley

29 September

Vandaag zijn we van Jenolan Caves naar Kangaroo Valley gereden. Een rit van ongeveer 275 km. De dag begon vanmorgen bij de cottage met 7 graden. Maar de zon scheen opnieuw en het werd in de loop van de dag weer heel aangenaam.
Onze navigatie deed wel iets raars. Ze (ja een vrouwstem met een erg Australisch accent) stuurde ons voor ongeveer de helft van de route over onverharde wegen. Die route liep door de zuidelijke uitlopers van de Blue Mountains en ging met heel veel geslinger steeds steil op en af. Het was onderweg wel heel erg mooi.
Op een van de zandpistes meende ik een tak op de weg te zien liggen. Kort ervoor zag ik dat het een slang was. Ik kon nog net voorkomen dat ik er over reed. Ik ben gestopt voor een foto maar dat gekke beest wilde maar niet stil blijven liggen. Helaas is de foto niet loepzuiver. Ik denk dat het een brown snake was. Een van de vele heel giftige slangen hier.
Toen we uiteindelijk weer op de harde weg waren kwamen we door het historische dorpje Bernima. Daar zijn we gestopt om even rond te kijken. Het is vandaag zondag en dat was te merken. Het was er stervens druk. Het dorpje stelde niet zo veel voor, wat verspreid liggende oude huisjes. In de meeste was nu een winkel of horeca gevestigd. Net als in Valkenburg. Daar is eigenlijk ook niets te zien.
We hebben wel van de gelegenheid gebruik gemaakt om op een zonnig terras een grote kop soep met toast te eten. De soep van de dag was een soort crèmige aardappelsoep. Maar het smaakte best wel lekker.
Kort voor onze eindbestemming kwamen we door het Morton National Park met onder andere de Fitzroy Falls. Dat is een waterval die ruim 80 meter loodrecht naar beneden stort in een canyon. Een korte wandeling brengt je daarna naar de Twin Falls die in de zelfde canyon stort. Je kunt vanaf verschillende uitkijk punten naar de watervallen kijken en genieten van het weidse landschap van de canyon met zijn hoge loodrechte geel en rood gekleurde zandsteen wanden.
We zitten nu in het Holliday Haven Kangaroo Valley park.

30 september

Vandaag was wat het weer betreft de slechtste dag tot nu toe, maar wat hebben we veel gezien.
Het was flink bewolkt en maar een graad of 16. In de loop van de middag kwam de zon er wat vaker door.
We zijn naar Kiama gereden. Dat is maar een kilometer of 40 - 45. Dat ligt aan de kust van de stille oceaan. Onderweg kwamen we door Berry. Daar zijn we even gestopt omdat het een leuk stadje was. We hebben er wat rondgekeken. Ze hadden zelfs een kerst winkel.
Onze volgende stop was in Gerringong, dat ligt aan de kust. Daar hebben we cappuccino gedronken.
Uiteindelijk kwamen we in Kiama. Daar is het grootste blowhole van de wereld. Dat is een gat in de rotsen langs de zee waar het zeewater met geweld omhoog spuit als er een golf inslaat. Het blowhole ligt op een schiereiland.
Nadat we onze auto hadden geparkeerd zijn we het schiereiland opgelopen. Daar zagen we een stel pelikanen. Ze liepen gewoon op de weg.
Toen we weer verder liepen stonden wat mensen naar de zee te kijken. Ik wist niet waar ze naar stonden te kijken. Maar plotseling zagen we het. Walvissen!!! Eerst zagen we er een springen, en toen nog een, en toen nog een. Er zwom een groepje walvissen langs de kust en die lieten zich regelmatig zien. Dat zijn bultruggen of zuidkapers. Die komen hier in deze tijd van het jaar om jongen te krijgen in de warme wateren langs de Australische kust. Als de kalveren groot en sterk genoeg zijn zwemen ze in de loop van november weer naar het zuiden naar de wateren rond Antarctica.
Nadat de walvissen weg waren liepen we verder naar het blowhole. Daar hebben we even staan kijken. Het water spoot soms flink omhoog maar we hoorden van mensen daar dat het een paar weken geleden veel hoger heeft gespoten. Dat ligt natuurlijk aan het weer en de golfbeweging van de zee.
Op de weg terug zijn we naar een lookout gereden. Die lag hoog op een berg en er was een cafeetje met een terras met een prachtig uitzicht. En ze hadden twee plateau’s aan de reling hangen waarop ze vogels voerden. Twee soorten papegaaien vlogen er af en aan. We hebben daar wat zitten drinken en van het uitzicht en de papegaaien genoten.
Terug in onze cabin besloten we tegen 5 uur om op wombat jacht te gaan. Die hadden we nog geen een levend gezien en die moeten hier heel veel zitten.
In onze cabin ligt een info map waarop een paar plaatsen staan aangegeven waar je beesten kunt spotten. We zijn naar een van die plekken gereden. En bingo, op de weilanden en in de grote tuinen van woningen langs de weg zagen we eindelijk een stel van die leuke koddige beesten. Uiteindelijk hebben we er flink wat gezien. Verder wemelde het van de kangoeroes.
Al bij al was het vandaag dus een hele mooie dag.

1 oktober

Wat was Kangaroo Valley een goede keus. Wat hebben we veel gezien. En wat is het landschap hier mooi. Hier in het zuiden van New South Wales is de lente net flink aan de gang. Alles staat in bloei en veel bomen en planten staan fris in het nieuwe groen.
We zijn vandaag naar het Budderoo NP gegaan. Dat is een groot natuurgebied met gematigd regenwoud. In het park zijn we eerst naar de Carrington Falls gegaan. Dat is een waterval die 90 meter bijna loodrecht in een canyon stort.
Daarna zijn we in het park naar het Minnamura Rainforrest Centre gegaan. Daar kun je door het regenwoud wandelen. We hebben er eerst cappuccino gedronken met een lekkere muffin erbij.
Hier zagen we bij de picknickplaats weer een wateragame. Dit was een zuidelijke wateragame en een andere soort als bij de Jenolen Caves.
Daarna zagen we een liervogel. Die is ongeveer zo groot als een fazant. Hij scharrelde tussen het groen op zoek naar iets eetbaars.
En weer een stukje verder zagen we een mierenegel. Nu zat dat beest vlak langs de pad en hij trok zich niets van ons aan. Hij snuffelde bedrijvig met zijn lange neus tussen de bladeren op zoek naar insecten.
Na een behoorlijk steile klim kwamen we bij een watervalletje.
Terug bij de picknickplek bij de ingang hebben we onze boterhammen op gegeten.
Na de lunch zijn we naar Kiama gereden naar de Spring Kreek Bird Hide. Daar hebben we nog wat rond gewandeld. Er is een vogel observatiehut aan een meertje. Er waren niet veel vogels te zien. Een paar eendjes en aalscholvers. Verder hebben we een paar mooie skinken gezien en een stel purperhoenders. Dat zijn een grote soort waterhoenders met een mooie blauwe borst.
Weer terug in Kangaroo Valley zijn we nog een keer op zoek gegaan naar wombats. We kwamen nu uit bij het Bendeela Recreation Area in het Bendeela National Forrest. Dat is een kampeer terrein aan een meer midden in het bos. En hier liepen de wombats gewoon tussen de tenten en caravans door. En ze waren helemaal niet schuw. Dus konden we er een paar mooie paatjes schieten.
Terug in onze cabin hebben we de vis van gisteren gebakken. Met ovenfrietjes en gemengde groenten. Het was weer heerlijk.