Willow Springs Station - The Flinders Ranges
Door: Willie
Blijf op de hoogte en volg Willie en José
15 Oktober 2019 | Australië, Hawker
Willow Springs Station - The Flinders Ranges
10 oktober van Blanchetown naar Willow Springs Station
Eindelijk werd het vandaag weer wat warmer. Toen we vanmorgen voor 8 uur in Blanchetown in de auto stapten was het nog maar 9 graden maar in de loop van de dag liep het kwik op naar een aangename 24 graden. We hebben vanavond zelfs weer buiten op het terras van onze cabin zitten eten.
De rit van vandaag was ongeveer 425 km Dat is een hele afstand maar je mag hier op bijna alle doorgaande tweebaanswegen 110 km rijden en dan schiet het toch lekker op.
In Peterborouch hadden we onze eerste stop voor een beker cappuccino. Peterborough is weer zo’n typisch outbeack stadje met meer dan 100 jaar oude gebouwen in de hoofdstraat.
Daarna ging de rit verder richting Hawker. Onderweg zagen we steeds weer emoes langs de weg. Soms zelfs wel een stuk of 10 tegelijk. Er zaten natuurlijk ook kangoeroes. En een keer zat er weer een koppeltje denneappelskinken op de weg. Denneappelskinken zijn de enige reptielen waarvan bekend is dat ze paartjes vormen voor het leven. Ik kon ze nog maar net met een flinke slinger aan het stuur ontwijken. Gelukkig is er hier bijna geen verkeer op de weg. Niemand voor je en niemand achter je en maar af en toe een tegenligger.
Het landschap veranderde langzaam van plat landbouw gebied naar rotsachtig bergland.
In Hawker zijn we weer gestopt om te tanken en om nog wat boodschappen te doen. Want in de Willow springs Station zitten we overal ver vandaan.
Toen we de toegangsweg naar de station inreden gaf het dashboard van de auto plotseling aan dat we de olie moesten wisselen. Gelukkig konden we bij de receptie van de station naar het verhuurbedrijf bellen. Daar verzekerde men mij dat er niets aan de hand was en dat we gewoon door konden rijden. Ik heb er bij gezegd dat we nog ongeveer 4000 á 5000 km voor de boeg hebben, maar het was geen probleem.
Op het landgoed van de station zitten ook weer kangoeroes. Laat in de middag komen ze naar de drinkbakken voor het vee. Als je daar heel stil gaat staan te kijken kun je zien hoe ze komen drinken.
11 oktober
Vandaag is het zomerweer echt weer terug gekomen. Vanmorgen was het al zo warm dat we buiten konden ontbijten. En in de loop van de dag werd het 29 graden.
We hebben een scenic drive gedaan. Dat was een lange off road route door onder andere Bunyeroo Gorge en Brachina Gorge. Op de weg er naar toe hebben we weer kangoeroes en emoes gezien. En er zat weer een denneappelskink op de weg. Die zitten hier wel heel erg veel.
Vooral de tweede kloof was erg mooi. Met sterk geërodeerde rotswanden in verschillende kleuren rood, oranje en geel. In deze kloof zaten ook geelvoet rotswallabies. Die komen alleen maar hier in de Flinders Ranges voor. Deze dieren zijn kleine kangoeroes met een mooie zwart met wit gestreepte kop.
Op een van de uitkijkpunten troffen we twee Nederlandse jongens die 10 weken door Australië en Nieuw Zeeland aan het reizen zijn. We hebben daar een tijdje met hun staan te praten. We hoorden dat ze vanaf Darwin over de Stuart Highway waren gekomen. En dat er onderweg verschillende tankstations gesloten waren.
Rond half 3 kwamen we weer op een harde weg uit. We besloten om naar Hawker te rijden om weer te tanken en nog wat boodschappen te doen. Onderweg zagen we een zwarte wouw in een boom langs de weg zitten. We zijn gestopt voor een foto en wonder boven wonder bleef dat beest gewoon zitten. Normaal zijn roofvogels erg schuw als je naar ze toe loopt.
Een stuk verder zat een arend op een paaltje langs de weg. Maar toen we stopten voor een foto kwamen er juist een paar auto’s voorbij en hij vloog weg. Je kunt hier lange stukken rijden zonder een andere auto te zien en juist als je er even geen nodig hebt komt er weer een voorbij.
We hebben in Hawker ook een jerrycan gekocht om wat extra benzine mee te kunnen nemen. Gezien het verhaal van die jongens straks.
Daarna hebben we de Jeff Morgan Gallery bezocht. Daar zijn een aantal grote wandschilderingen van de Flinders Ranges en in twee ruimtes is een rond panorama geschilderd net als Mesdag in Den Haag.
Vanavond hebben weer buiten in onze buitenkeuken gekookt en daarna lekker buiten gegeten. Met voorbij wippende kangoeroes is dat toch een ander uitzicht als thuis.
12 oktober
Vandaag zijn we naar de Wilpena Pound gegaan. Onderweg zijn we eerst even gaan kijken bij Stokes Hill Lookout. Daar heb je een heel weids uitzicht. Weer terug op de harde weg zagen we twee arenden bij een doodgereden kangoeroe langs de weg zitten. We stopten er vlak bij maar ze bleven gewoon zitten. Een was van de dode kangoeroe aan het eten.
Wilpena Pound is een heel ruwe bergrug rond een groot dal. Het lijkt op een enorme krater. We hebben eerst cappuccino gedronken bij het visitor centre. Daarna hebben we de wandeling naar de Wangarra Lookout gemaakt. Die gaat voor een groot deel dooreen beboste omgeving. Aan het eind is een oude homestaed uit 1888. Daar begint de klim naar de lookout.
Tijdens de wandeling door het bos hebben we kangoeroes en emoes gezien. En een nieuwe soort parkieten, en daarna weer een denneappelskink op het pad. Tijdens de klim naar de lookout hebben we een agame hagedis gezien en toen we weer naar beneden gingen zat er een skink op de pad.
Beneden bij de homestaed hebben we lekker in de schaduw onze boterhammen opgegeten.
En terug bij het visitor centre hebben we daar op het terras een heerlijk koud flesje Bundaberg Ginger Beer zitten drinken.
Na het eten hebben we afscheid genomen van onze buren. Een jong stel, hij een Australiër en zij uit Canada. Die wonen in Adelaide. De moeder van het meisje was er ook bij. Die was hier uit canada om hun te bezoeken.
13 oktober
Vanmorgen zijn we net als gisteren eerst even naar de voorbereidingen voor het scheren van de schapen gaan kijken. Ze waren volop bezig om groepen schapen van elkaar te scheiden en apart te zetten in een ruimte.
Daarna zijn we naar Blinman gereden. Dat is een dorpje een kilometer of 30 naar het noorden. Dat dorpje stelt helemaal niets voor. Er wonen anderhalve man en en een paardenkop. Maar daar begint de scenic drive naar Parachilna. Een off road route door de Parachilna Gorge. Tijdens het rijden betok de lucht helemaal maar het was wel 34 graden.
In Parachilna is alleen een oud treinstation en een hotel. Dat is hier bekend omdat ze er bush food serverden. Vlees van dieren hier uit de bush. Zodoende hebben wij er geluncht. We hadden allebei een pie met frietjes en salade. De ene pie was met kangoeroevlees en de andere met dromedaris vlees. Dromedarissen horen ook bij de outback. Er leven hier zo’n 100.000 van deze beesten in het wild. Meer als in het midden oosten waar ze vandaan komen. En pies waren heerlijk met heel veel vlees.
Na het eten zijn we een stuk over de harde weg in de richting van Hawker gereden. En toen hebben we de Moralana Scenic Drive genomen om terug op de Flinders Highway te komen. Dat is ook weer een off road route. Op de terugweg zijn we nog de afslag naar Sacred Canyon ingedraaid. Dat is 12 km off road naar een plaats waar Aboriginals figuren in de rotsen hebben gekerfd. Maar dat stelde niet zo veel voor en tijdens dit ritje begon het dashboard plotseling te rammelen. Het klinkt of er iets van plastic los zit of dat er ergens een steentje in is gekomen, heel irritant.
10 oktober van Blanchetown naar Willow Springs Station
Eindelijk werd het vandaag weer wat warmer. Toen we vanmorgen voor 8 uur in Blanchetown in de auto stapten was het nog maar 9 graden maar in de loop van de dag liep het kwik op naar een aangename 24 graden. We hebben vanavond zelfs weer buiten op het terras van onze cabin zitten eten.
De rit van vandaag was ongeveer 425 km Dat is een hele afstand maar je mag hier op bijna alle doorgaande tweebaanswegen 110 km rijden en dan schiet het toch lekker op.
In Peterborouch hadden we onze eerste stop voor een beker cappuccino. Peterborough is weer zo’n typisch outbeack stadje met meer dan 100 jaar oude gebouwen in de hoofdstraat.
Daarna ging de rit verder richting Hawker. Onderweg zagen we steeds weer emoes langs de weg. Soms zelfs wel een stuk of 10 tegelijk. Er zaten natuurlijk ook kangoeroes. En een keer zat er weer een koppeltje denneappelskinken op de weg. Denneappelskinken zijn de enige reptielen waarvan bekend is dat ze paartjes vormen voor het leven. Ik kon ze nog maar net met een flinke slinger aan het stuur ontwijken. Gelukkig is er hier bijna geen verkeer op de weg. Niemand voor je en niemand achter je en maar af en toe een tegenligger.
Het landschap veranderde langzaam van plat landbouw gebied naar rotsachtig bergland.
In Hawker zijn we weer gestopt om te tanken en om nog wat boodschappen te doen. Want in de Willow springs Station zitten we overal ver vandaan.
Toen we de toegangsweg naar de station inreden gaf het dashboard van de auto plotseling aan dat we de olie moesten wisselen. Gelukkig konden we bij de receptie van de station naar het verhuurbedrijf bellen. Daar verzekerde men mij dat er niets aan de hand was en dat we gewoon door konden rijden. Ik heb er bij gezegd dat we nog ongeveer 4000 á 5000 km voor de boeg hebben, maar het was geen probleem.
Op het landgoed van de station zitten ook weer kangoeroes. Laat in de middag komen ze naar de drinkbakken voor het vee. Als je daar heel stil gaat staan te kijken kun je zien hoe ze komen drinken.
11 oktober
Vandaag is het zomerweer echt weer terug gekomen. Vanmorgen was het al zo warm dat we buiten konden ontbijten. En in de loop van de dag werd het 29 graden.
We hebben een scenic drive gedaan. Dat was een lange off road route door onder andere Bunyeroo Gorge en Brachina Gorge. Op de weg er naar toe hebben we weer kangoeroes en emoes gezien. En er zat weer een denneappelskink op de weg. Die zitten hier wel heel erg veel.
Vooral de tweede kloof was erg mooi. Met sterk geërodeerde rotswanden in verschillende kleuren rood, oranje en geel. In deze kloof zaten ook geelvoet rotswallabies. Die komen alleen maar hier in de Flinders Ranges voor. Deze dieren zijn kleine kangoeroes met een mooie zwart met wit gestreepte kop.
Op een van de uitkijkpunten troffen we twee Nederlandse jongens die 10 weken door Australië en Nieuw Zeeland aan het reizen zijn. We hebben daar een tijdje met hun staan te praten. We hoorden dat ze vanaf Darwin over de Stuart Highway waren gekomen. En dat er onderweg verschillende tankstations gesloten waren.
Rond half 3 kwamen we weer op een harde weg uit. We besloten om naar Hawker te rijden om weer te tanken en nog wat boodschappen te doen. Onderweg zagen we een zwarte wouw in een boom langs de weg zitten. We zijn gestopt voor een foto en wonder boven wonder bleef dat beest gewoon zitten. Normaal zijn roofvogels erg schuw als je naar ze toe loopt.
Een stuk verder zat een arend op een paaltje langs de weg. Maar toen we stopten voor een foto kwamen er juist een paar auto’s voorbij en hij vloog weg. Je kunt hier lange stukken rijden zonder een andere auto te zien en juist als je er even geen nodig hebt komt er weer een voorbij.
We hebben in Hawker ook een jerrycan gekocht om wat extra benzine mee te kunnen nemen. Gezien het verhaal van die jongens straks.
Daarna hebben we de Jeff Morgan Gallery bezocht. Daar zijn een aantal grote wandschilderingen van de Flinders Ranges en in twee ruimtes is een rond panorama geschilderd net als Mesdag in Den Haag.
Vanavond hebben weer buiten in onze buitenkeuken gekookt en daarna lekker buiten gegeten. Met voorbij wippende kangoeroes is dat toch een ander uitzicht als thuis.
12 oktober
Vandaag zijn we naar de Wilpena Pound gegaan. Onderweg zijn we eerst even gaan kijken bij Stokes Hill Lookout. Daar heb je een heel weids uitzicht. Weer terug op de harde weg zagen we twee arenden bij een doodgereden kangoeroe langs de weg zitten. We stopten er vlak bij maar ze bleven gewoon zitten. Een was van de dode kangoeroe aan het eten.
Wilpena Pound is een heel ruwe bergrug rond een groot dal. Het lijkt op een enorme krater. We hebben eerst cappuccino gedronken bij het visitor centre. Daarna hebben we de wandeling naar de Wangarra Lookout gemaakt. Die gaat voor een groot deel dooreen beboste omgeving. Aan het eind is een oude homestaed uit 1888. Daar begint de klim naar de lookout.
Tijdens de wandeling door het bos hebben we kangoeroes en emoes gezien. En een nieuwe soort parkieten, en daarna weer een denneappelskink op het pad. Tijdens de klim naar de lookout hebben we een agame hagedis gezien en toen we weer naar beneden gingen zat er een skink op de pad.
Beneden bij de homestaed hebben we lekker in de schaduw onze boterhammen opgegeten.
En terug bij het visitor centre hebben we daar op het terras een heerlijk koud flesje Bundaberg Ginger Beer zitten drinken.
Na het eten hebben we afscheid genomen van onze buren. Een jong stel, hij een Australiër en zij uit Canada. Die wonen in Adelaide. De moeder van het meisje was er ook bij. Die was hier uit canada om hun te bezoeken.
13 oktober
Vanmorgen zijn we net als gisteren eerst even naar de voorbereidingen voor het scheren van de schapen gaan kijken. Ze waren volop bezig om groepen schapen van elkaar te scheiden en apart te zetten in een ruimte.
Daarna zijn we naar Blinman gereden. Dat is een dorpje een kilometer of 30 naar het noorden. Dat dorpje stelt helemaal niets voor. Er wonen anderhalve man en en een paardenkop. Maar daar begint de scenic drive naar Parachilna. Een off road route door de Parachilna Gorge. Tijdens het rijden betok de lucht helemaal maar het was wel 34 graden.
In Parachilna is alleen een oud treinstation en een hotel. Dat is hier bekend omdat ze er bush food serverden. Vlees van dieren hier uit de bush. Zodoende hebben wij er geluncht. We hadden allebei een pie met frietjes en salade. De ene pie was met kangoeroevlees en de andere met dromedaris vlees. Dromedarissen horen ook bij de outback. Er leven hier zo’n 100.000 van deze beesten in het wild. Meer als in het midden oosten waar ze vandaan komen. En pies waren heerlijk met heel veel vlees.
Na het eten zijn we een stuk over de harde weg in de richting van Hawker gereden. En toen hebben we de Moralana Scenic Drive genomen om terug op de Flinders Highway te komen. Dat is ook weer een off road route. Op de terugweg zijn we nog de afslag naar Sacred Canyon ingedraaid. Dat is 12 km off road naar een plaats waar Aboriginals figuren in de rotsen hebben gekerfd. Maar dat stelde niet zo veel voor en tijdens dit ritje begon het dashboard plotseling te rammelen. Het klinkt of er iets van plastic los zit of dat er ergens een steentje in is gekomen, heel irritant.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
