20 november 2016
Door: Willie
Blijf op de hoogte en volg Willie en José
22 November 2016 | Namibië, Sesriem
20 november 2016
Wat een verschil. Vanmorgen bij onze start in Swakopmund was het zwaarbewolkt, druilerig en maar 15 graden. We reden naar Walvisbaai waar we weer landinwaards draaiden, weg van de zee. Vrijwel meteen hield de verharde weg op en moesten we onverhard verder. Maar die zandpiste was zo vlak dat we gewoon 100 km per uur konden rijden.
Na een km of 70 - 80 landinwaarts te hebben gereden brak het wolkendek en kwam er de zon door. Het duurde niet lang of we reden onder een strak blauwe hemel met een paar kleine schapenwolkjes. Nu liep de temperatuur ook snel op naar 30 graden en verder. Tot de thermometer op 38 graden bleef steken.
We reden door een bijna vlakke woestijn met bijna geen begroeiing. Maar na ongeveer 100 km landinwaarts te hebben gereden veranderde het landschap in een woest en droog bergen en rotsen landschap. In deze bergen passeerden we de Kruiseb pas. Daar slingerde de weg eerst omhoog en daarna in de kloof van de Kruiseb rivier. Maar die stond, zoals ongeveer alle rivieren hier in Namibië, droog. Na de passage over de rivierbedding slingerde de weg weer omhoog.
Weer een stuk verder reden we het Naukluft National Park in.
Onderweg hebben verschillende dieren gezien zoals drie trappen, diverse struisvogels, springbokken, zebra’s en orixen.
Het Taleni Desert Camp bestaat uit een rij huisjes met gedeeltelijk tentzeilen muren en een dak van tentzeil. Op 50 meter recht voor ons huisje lag vanmiddag een orix onder een boom in de schaduw te rusten.
Toen we hier arriveerden waaide het ontzettend hard. Het zand waaide je om je oren en alles kwam ook onder het zand te zitten. Onderweg hadden we daar eigenlijk nog geen last van gehad.
We zitten hier vlakbij de ingang van de Sossusvlei met onder andere de hoogste zandduinen ter wereld.
Het Taleni Dessert Camp bestaat uit verschillende kampen. Het hoofdgebouw met het restaurant is een paar kilometer hier vandaan.
Vanavond hebben we weer van een buffet gegeten. Het voor- en nagerecht was heel lekker maar het hoofdgerecht, vis en vlees, was maar zozo. Maar we zaten wel heerlijk buiten op het terras van het restaurant met uitzicht over de woestijn. Tijdens het eten zagen we verschillende orixen en een kudde parelhoenders voorbij trekken. En dat maakte weer veel goed.
Wat een verschil. Vanmorgen bij onze start in Swakopmund was het zwaarbewolkt, druilerig en maar 15 graden. We reden naar Walvisbaai waar we weer landinwaards draaiden, weg van de zee. Vrijwel meteen hield de verharde weg op en moesten we onverhard verder. Maar die zandpiste was zo vlak dat we gewoon 100 km per uur konden rijden.
Na een km of 70 - 80 landinwaarts te hebben gereden brak het wolkendek en kwam er de zon door. Het duurde niet lang of we reden onder een strak blauwe hemel met een paar kleine schapenwolkjes. Nu liep de temperatuur ook snel op naar 30 graden en verder. Tot de thermometer op 38 graden bleef steken.
We reden door een bijna vlakke woestijn met bijna geen begroeiing. Maar na ongeveer 100 km landinwaarts te hebben gereden veranderde het landschap in een woest en droog bergen en rotsen landschap. In deze bergen passeerden we de Kruiseb pas. Daar slingerde de weg eerst omhoog en daarna in de kloof van de Kruiseb rivier. Maar die stond, zoals ongeveer alle rivieren hier in Namibië, droog. Na de passage over de rivierbedding slingerde de weg weer omhoog.
Weer een stuk verder reden we het Naukluft National Park in.
Onderweg hebben verschillende dieren gezien zoals drie trappen, diverse struisvogels, springbokken, zebra’s en orixen.
Het Taleni Desert Camp bestaat uit een rij huisjes met gedeeltelijk tentzeilen muren en een dak van tentzeil. Op 50 meter recht voor ons huisje lag vanmiddag een orix onder een boom in de schaduw te rusten.
Toen we hier arriveerden waaide het ontzettend hard. Het zand waaide je om je oren en alles kwam ook onder het zand te zitten. Onderweg hadden we daar eigenlijk nog geen last van gehad.
We zitten hier vlakbij de ingang van de Sossusvlei met onder andere de hoogste zandduinen ter wereld.
Het Taleni Dessert Camp bestaat uit verschillende kampen. Het hoofdgebouw met het restaurant is een paar kilometer hier vandaan.
Vanavond hebben we weer van een buffet gegeten. Het voor- en nagerecht was heel lekker maar het hoofdgerecht, vis en vlees, was maar zozo. Maar we zaten wel heerlijk buiten op het terras van het restaurant met uitzicht over de woestijn. Tijdens het eten zagen we verschillende orixen en een kudde parelhoenders voorbij trekken. En dat maakte weer veel goed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
