22 november 2016

22 november 2016

Het heeft afgelopen nacht flink geregend en het was vanmorgen nog helemaal bewolkt. Na het ontbijt gingen we weer op pad voor onze rit van Sesriem naar Aus. In Aus slapen we in de Klein Aus Vista Lodge die een paar km buiten het dorp ligt. Tijdens het eerste deel van de rit regende het regelmatig en het was maar een graad of 19 - 20. Maar toen we ongeveer halfweg waren braken de wolken en kwam de zon er door. We reden weer helemaal onverhard maar over redelijk tot goede zandpistes.
Het landschap was weer prachtig met veel bergen onderweg. We passeerden de Zarishoogte Pas. Daarna werd het landschap nog veel weidser met veel tafelbergen.
Volgens onze kaart zou er in Helmeringhausen een tankstation zijn. Dat plaatsje bestaat maar uit een stuk of 15 gebouwen die aan weerskanten van de weg liggen. Toen wij er door reden zagen we het tankstation niet. Er was wel het Helmeringhausen hotel met een terras in een tuin. Dus hebben we daar maar koffie gedronken. En omdat ze reclame maakten voor hun zelfgemaakte appelcake hebben we die ook ieder maar een stuk genomen. En het smaakte voortreffelijk.
Toen we weer vertrokken zagen we het tankstation plotseling. Het lag verborgen achter een grote bus die er voor stond om te tanken.
Daarna moesten we nog ongeveer 110 km rijden naar Aus. Dit laatste stuk van de route voerde door weidse landschappen met aan de verre horizon bergen.
Onderweg hebben we weer orixen, springbokken en struisvogels gezien. We hebben ook een paar keer mooie roofvogels gezien. Die zaten vaak op de telefoon- of stroompalen langs de weg. Deze vogels worden hier Pale Chanting Goshawk genoemd.
Aus is bekend om de wilde paarden. Die leven hier al generaties en niemand weet hoe ze hier terecht zijn gekomen.
Nadat we ons in ons huisje hadden geïnstalleerd zijn we naar het paarden reservaat gereden, ongeveer 20 km naar het westen. En dat ging weer over een verharde weg.
Het is onbegrijpelijk waar die paarden van leven. Het is een woestijnlandschap met hier en daar een verdroogd bosje of acacia struik. In het reservaat dat vele honderden vierkante kilometers groot is is een drinkplaats en daar hebben ze een observatie huisje neergezet.
Toen we daar aankwamen stond er een paard tegen de muur van dat huisje. Bij de drinkplaats stond ook weer een onvermijdelijke springbok.
Het paard was graatmager. Je kon zo zijn ribben tellen. Hij zat ook onder de zweren en maakte maar een trieste indruk. Toch zijn dit taaie overlevers die het lukt om hier een schraal kostje bij elkaar te schrapen.
Omdat we medelijden met hem hadden en omdat we nog een oud brood in de auto hadden hebben we dat maar aan hem opgevoerd. Het brood werd gretig en dankbaar aangenomen.
Toen we met de verrekijker de omgeving afspeurden zagen we heel ver weg nog meer paarden. Na verloop van tijd kwamen er vier naar de drinkplaats gesjokt. Al bij al een indrukwekkend gezicht.
We hebben vanavond in de lodge gegeten. Het was wat eenvoudiger als bij Taleni maar we hebben prima gegeten. Vooral het gestoofde lamsvlees met couscous was erg lekker.
Morgen op naar de Fish River Canyon.