16 november 2016

16 november 2016

Etosha, de naam alleen al. Toen ik vroeger ooit een natuurdocumantiare over Etosha op TV zag droomde ik er van om daar ooit naar toe te kunnen gaan. En vandaag was het dan zo ver.
We zijn vanmorgen om 6 uur opgestaan want we wilden vroeg het park in. Na het ontbijt zijn we op weg gegaan. We moesten vandaag 170 km door het park rijden van de oostelijke ingang naar de Taleni Etocha Lodge aan de westelijke uitgang. En daar hebben we de hele dag over gedaan. We kwamen pas over zessen aan bij ons overnachtingsadres.
Het was een mooie maar lange en heel hete dag. De thermometer in de auto gaf op een gegeven moment 43 graden aan. We hebben onderweg ook een paar keer een beetje regen gehad. Maar daarna kwam er ook steeds weer de zon door
In het centrum van Etoscha ligt een gigantische zoutpan van verchillende honderde vierkante kilometers. Als je daar op staat zie je de overkant niet. De zoutpan loopt door tot aan de horizon. De rest van het park is ook behoorlijk droog. Afwisselend savanne landschap en dan weer een enorme lege zand- of grasvlakte. Door zo’n park rijden is altijd spannend. Je bent steeds op zoek naar beesten en je ziet ook steeds weer beesten. Of je ziet voor je op de weg een auto stilstaan en je vraagt je af: wat zien die.
Toen we het park inreden zagen we al snel in de berm van de weg en heel grote luipaardschildpad. José zei toen dat we begonnen met een schildpad en dat we zouden eindigen met olifanten. En dat klopte vadaag helemaal. We hebben van alles gezien. Een heel grote arend op een tak vlak langs de weg. Honderden springbokken, zebras en gnoes. Hartebeesten, giraffen, Struisvogels, noem maar op.
We hebben op drie verschillende plaatsen leeuwen langs de weg gezien. Een lag maar twee meter van de weg af, maar helaas wel achter een bosje.
We hebben ook twee keer een jakhals gezien, en heel veel verschillende vogels waaroner een trap.
Maar ondanks dat we de hele dag naar olifanten hebben uitgekeken hdden we die tot kort voor de uitgang nog niet gezien. De laatste 15 km van de route naar de westelijke uitgang werd weer verhard. En juist langs dat stuk weg hebben we twee keer een kudde olifanten geien. Dus José kreeg gelijk.
De taleni Lodge ligt enkele kilometers buiten het park. De lodge bestaat uit huisjes die in een groot gebied versprijd liggen tussen de droge begroeing. Toen we de auto parkeerden om in de checken zagen we voor het receptie gebouw een kudden kudus. En die hadden we vandaag nog geen gezien.
Het eten vanavond was weer prima. Weer een braai van allerhande wildsoorten zoals kudu, antiliope en zebra. En dat alles hebben weer weggespoeld met een lekker glas Zuid Afrikaanse wijn.
Etosha was echt een van de hoogtepunten van onze reis.