Maandag 17 oktober 2022

Maandag 17 oktober 2022

Vanmorgen zijn we op weg gegaan naar Nakhal. Dat ligt ongeveer 80 km van Musqat. Onderweg kwamen we langs een enorm winkelcentrum met een groot bord “China Market”. Daar zijn we gestopt om even te kijken. Het bleek een enorme hal, zo groot als een paar voetbalvelden, waar allemaal kleine winkeltjes in waren gevestigd. We zijn er een keer door gelopen. Er werd vooral veel traditionele dameskleding verkocht.

Verder onderweg bleek dat de wegbewijzering heel slecht is. We moesten eerst ongeveer 40 km langs de kust rijden tot Barka en van daar landinwaards. Daar was een afslag van de snelweg naar de stad maar er stond bij die afslag niets over Nakhal. Dus namen we die afrit niet. Maar toen we verder reden zagen we vanaf de snelweg op een bord onder aan die afrit dat we daar toch af hadden moeten slaan. Nu moesten we een heel eind verder rijden om te draaien. Uiteindelijk vonden we de goede weg maar een eind landinwaarts was weer een kruising en daar stond Nakhal weer niet aangegeven. We reden op de goede gok rechtsaf maar dat bleek fout. Uiteindelijk kwamen we uit in Al Rustaq. Het voordeel was dat we van hier uit via een mooie route door de bergen uiteindelijk in Nakhal uitkwamen. Onderweg hebben we op een soort picknickplaats langs de weg onze boterhammen opgegeten.

In Nakhal zijn we naar de Ain A’Thawwarah springs gegaan. Dat is een warmwaterbron waar het hele jaar door water uit stroomt. Het gebied rond de bron is een groene oase met veel dadelpalmen. Via een soort levada systeem stroomt er overal water door de oase. Zo een irrigatiesysteem heet hier Aflaj irrigatiesysteem.

Bij de bron bleek dat er een bus met Fransozen stond. Die bus liet de motor draaien voor de airco en die Fransozen waren zoals gewoonlijk, als ze met een groep in het buitenland zijn, heel luidruchtig en erg aanwezig. Ze hadden daar kennelijk zitten lunchen met lunch pakketten en toen ze vertrokken lieten ze een hoop zooi liggen terwijl er met grote borden werd verzocht om je rommel weer mee te nemen. Ja zo kennen we ze weer, de Fransozen.

Het water dat daar tussen grote rotsblokken door stroomde was glashelder en behoorlijk warm. En het krioelde van de kleine grondelachtige visjes. Een stukje verder in een poel zag ik nog twee kikkers met de mooie naam Sclerophrys arabica. Het mannetje zat te kwaken en probeerde met het vrouwtje te paren.

In de stad zijn we nog naar het Nakhal fort gereden. Dat is een enorm fortcomplex dat stamt uit de 17^e eeuw maar dat werd gerenoveerd en stond in de steigers, het was gesloten. Daarna zijn we maar weer terug naar Musqat gereden.