Vrijdag 21 oktober 2022

Vrijdag 21 oktober 2022

We zijn vanmorgen om 4 uur opgestaan om een nieuwe schildpadden excursie te gaan maken. Van de week had men gezegd dat die om half 5 zou beginnen. We zijn in onze kleren gesprongen en naar het reservaat gereden. Daar kregen we te horen dat het vandaag om 5 uur zou beginnen dus moesten we wat wachten.

En om 5 uur liepen we met een gids naar het strand. Dit keer een ander gedeelte als eergisteren avond. Tegen de tijd dat we er aankwamen begon de hemel in het oosten boven de zee rood te kleuren om aan te kondigen dat de zonsopkomst naderde.

We zijn met die gids het hele strand afgelopen maar helaas waren er geen volwassen dieren maar aanwezig. Het strand zat wel vol met sporen van de activiteiten van afgelopen nacht. Maar we zijn toch niet helemaal voor niks gekomen want toen het wat lichter werd zagen we jonge schildpadjes uit een nest komen en die begonnen naar zee te sprinten. Die nesten liggen boven de vloedlijn dus die kleintjes moeten soms een heel eind lopen. En het strand zit ook nog vol hobbels en kleine en grotere kuilen waar ze in kunnen vallen. Het is een mooi gezicht om te zien als ze uiteindelijk in de branding verdwijnen.

Er lagen ook weer verschillende doodgebeten beestjes en de gids zag op een gegeven moment de dader boven op de rotsen. Daar zat een vos over de rand van de rotsen naar beneden te kijken naar ons. Het leek wel of hij zat te wachten tot de groep mensen weer verdwenen zou zijn. Zodat hij weer naar beneden naar het stand kon komen om zijn rooftocht voort te zetten.

Verder zagen we nog een stel spookkrabben die over het strand patrouilleerden. Die proberen ook jonge schildpadjes te pakken te krijgen. Van een nest van 100 eitjes worden er gemiddeld maar 1 of 2 volwassen.

Dus helaas geen volwassen schildpadden maar toch wel een voldaan gevoel omdat we van alles gezien hebben. Alleen de zonsopkomst op dat tropische strand was al geweldig.

Na het ontbijt zijn we via Sur landinwaarts gereden. We gingen naar het Al Saleel National Park. Op de route er naar toe zagen we weer gieren vliegen dus stopten we weer om even van deze majestueuze vogels te genieten. Toen we daar stonden kwam er ook weer een felblauwe scharrelaar voorbij gevlogen die op een stroomdraad een stukje verderop ging zitten.

Het nationale park konden we snel vinden maar er bleek niets geregeld voor bezoekers. Geen info centrum waar je kunt vragen waar je in het park moet zijn om iets te zien. Er waren wel een paar gebouwen bij de ingang maar die waren niet open voor publiek. Er was wel een omheind gedeelte waar Arabische gazellen rondliepen. Die moeten er in het nationale park ook zitten. Het zijn mooie slanke beesten met horentjes, die niet groter zijn dan een geit.

In het park hebben we een tijdlang over een zandweg gehobbeld. We zagen wel verschillende dromedarissen die hier vrij rondliepen en een paar bijzondere vogels. Die waren een beetje groter als een ekster en ze waren grauwgrijs van kleur. Ze renden vooral heel hard over de grond van de ene schaduwplek onder een boom naar de volgende.

Weer uit het park ben ik gestopt om even rond te kijken of er geen hagedissen zaten. José bleef bij de auto. Toen ik wat rondliep stopte er een auto met locals bij José. Ze vroegen of we problemen hadden omdat we daar stilstonden. Ze gave José ook twee flesjes water. José zei dat we die zelf wel hadden maar ze stonden er op dat ze het aannam. De mensen hier zijn echt overal supervriendelijk. We zijn via een andere route weer terug naar ons resort gereden. We hebben nog even gekeken in het dorp Ras Al Had. Dat ligt op de punt in Oman waar de Golf van Oman en de Indische Oceaan samen komen.

Het eten van vanavond was weer prima. Rundvleesstukjes, kip stukjes, een vegetarische curry met rijst en een soort mihoen en twee soorten salade of rauwkost. Vooraf sweet en soure soep. En weer twee verschillende toetjes.