Donderdag 27 oktober 2022

Donderdag 27 oktober 2022

Vanmorgen zijn we al om kwart voor zeven opgestaan om naar Taqah te gaan. We hebben gisteren een Duits stel getroffen die beweerden dat ze daar tegen half elf in de ochtend nog schildpadden op het strand hadden gezien. Maar vanmorgen was er geen een te zien en als ik eerlijk moet zijn denk ik dat hier nooit schildpadden op het strand komen. We zagen nergens sporen van deze dieren en er wordt daar volop met 4wd auto’s over het strand gescheurd. We zagen er wel een school dolfijnen die in de branding aan het surfen waren. Op de rotsen zag ik er ook nog een kleine skink en een hele kleine mini gekko. Voor de skink is geen Nederlandse naam. De Latijnse naam is Trachylepis tessellata.

Daarna zijn we terug naar ons appartement gegaan om te ontbijten.

Na het ontbijt hebben we het gebied ten westen van Salalah verkend. We moesten daarvoor dwars door de stad rijden. Die ligt zo’n 30 km breed uitgewaaierd aan de zee. Onderweg hebben we bij een bakker nog wat brood gekocht en vier gevulde filodeeg driehoekjes, twee met pittige kip en twee met groenten.

Onze eerste stop was bij het Shaat sinkhole. Dat is weer zo’n enorm gat in de grond. We zijn naar twee uitkijkpunten gewandeld en hebben daar even van deze natuur staan te genieten. Toen we weer terug naar de auto liepen zagen we op de rotsen langs het pad een kleine agame zitten. Het hagedisje bleef braaf zitten voor een fotoshoot. Het was een halfwas Anderson's rots agama (Acanthocercus adramitanus).

Weer op de terugweg naar Salalah zijn we gestopt bij de Marneef Cave and Blow Holes. De Marneef Cave is een enorme overhangende rotswand. Daar hebben we op een bankje in de schaduw onze boterhammen opgegeten. Daar vlakbij zijn ook de blowholes. Dat zijn gaten in de rots die onder de grond in verbinding staan met de zee. Als het hard waait en de zee is ruw dan slaat het water met grote kracht door zo’n gat omhoog. Het kan dan enorme waterfonteinen veroorzaken. Maar vandaag was de zee heel rustig. We hoorden alleen wat gemurmel uit de blowhole gaten komen.

Onze volgende stop was bij het Atalkouf uitkijkpunt. We moesten daarvoor een paar kilometer over een onverharde weg rijden maar dat is voor onze four-wheel drive geen probleem. Op het uitkijkpunt sta je hoog boven de zee op de rotsen.

Daar in de omgeving heb ik nog even naar hagedissen gezocht. Ik vond een stuk of drie mini gekkotjes, waarschijnlijk (Pristurus rupestris), waarvan de grootste ongeveer 3 cm was en de kleinste niet veel meer dan een centimeter. Ik vond er onder een steen ook een kleine schorpioen.

In Salala heb je in een stadswijk heel veel fruitkraampjes langs de weg. Meteen daarachter liggen de plantages met onder andere bananen, kokosnoten en papaja’s. Bij een van die kraampjes hebben we wat bananen gekocht.

Vanavond hebben we weer bij een tentje in de stad gegeten. José had weer een wrap met giros en frietjes. Ik had rijst met garnalen masala. Een heerlijke garnalen curry. Er was ook een schaaltje rauwkost bij en een kommetje met een witte saus die vaag een beetje naar karnemelk smaakte. Het was weer heerlijk.