Maandag 26 mei

Maandag 26 mei – Vandaag had twee gezichten. Het begon zonnig en het was al snel lekker warm. Maar in de loop van de middag trok het dicht en begon het te regenen. Na het ontbijt zijn we naar de Vintgarkloof gegaan. Maar toen we bij de ingang stonden bleek dat je daar tegenwoordig alleen in mag met een E-ticket. Toen ik daar ter plaatse op mijn telefoon keek om nog tickets te kopen zag ik dat er pas vanmiddag nog een tijdslot open was. We besloten om straks terug in het hotel eens rustig te kijken wat we doen. Morgen misschien of anders hebben we over 5 weken op de terugweg ook nog een kans.

Naast de ingang van de kloof zagen we een wandelpad dat omhoog liep. Dat hebben we een stuk gevolgd. En daar had ik een gelukje. Op een boomstronk naast had pad zat een hagedis en dat was een beetje een bijzondere. Het was een Horvath’s rotshagedis (Iberolacerta horvathi) uit het geslacht Iberolacerta. Van deze hagedissenfamilie komen een stuk of 7 soorten voor op het Iberisch schiereiland. Maar èèn soort, de Horvath’s rotshagedis, leeft daar ver weg van in Slovenië en aangrenzende stukjes van Italië, Oostenrijk en Kroatië.

Hierna zijn we naar het meer van Bohinj gereden. Aan de oostpunt van dat meer ligt Stara Fužina, een van de mooiste dorpjes hier. Dit pittoreske dorp heeft prachtige oude boerderijen en kozolec in de weiden. Dat zijn typisch Sloveense droogrekken voor hooi die je overal bij de boerderijen ziet. Die rekken stonden in weilanden die helemaal vol stonden met wilde bloemen.

Aan de oever van het meer staat de 700 jaar oude Johannes de Doper-kerk. De ligging van de kerk aan het meer, met de oude stenen brug ernaast maakt de kerk erg fotogeniek. Binnenin vindt je fraaie fresco's van Bijbelse verhalen en een in hout uitgesneden hoofd van Johannes de Doper uit 1380.

Onze laatste stop vandaag was bij de Vogelberg. Daar zijn we met de kabelbaan naar boven gegaan. De kabelbaan bracht ons tot 1532 meter op ‘Brown Rock’. Hier stonden we een kilometer hoger dan het meer van Bohinj. Maar toen we uit het kabelbaan station kwamen begon het te regenen. Dus hebben we onze regencapes aangetrokken. Zo hebben we daarboven een stuk gewandeld. Onderweg werd het weer droog en al snel weer lekker warm. Dus de regencapes weer uit. Boven was buiten het uitzicht op het meer niet zo veel te zien. Het hoog plateau was grotendeels kaal gemaakt voor de wintersport zodat mensen er kunnen skiën. We besloten op het terras van het station nog wat te drinken maar toen we daar zaten begon het weer te regenen en al snel goot het er uit. Dus in de kabelbaan cabine naar beneden hebben we onze regencapes weer aangetrokken om enigszins droog bij onze auto te kunnen komen. Onderweg terug naar het hotel bleef het hard regenen maar nu ik dit zit te typen is het weer droog.

We hebben vanavond weer in het hotel gegeten. Ze hebben hier een heel uitgebreide kaart met streek- en internationale gerechten. José koos een gehaktschnitzel met kaas en ik gekruide gehaktballetjes, beide met frietjes en een salade. Het vlees was net als gisteren veel te veel. Een stuk of 8 Cevapcici van gisteren hebben we vanmiddag bij onze boterhammen opgegeten. Nu bleef er weer een flink stuk schnitzel en een paar gehaktballen over. Die eten we morgen maar weer op bij onze boterhammen.

Na het eten hebben we weer een wandelingetje door het dorp gemaakt. Onder een bijna strakblauwe hemel. Het weer was hier vandaag, op zijn zachts gezegd, nogal veranderlijk.