Zondag 8 juni

Zondag 8 juni – Vandaag was weer een reisdag. Het was maar een ritje van zo’n 150 km, maar we hadden flink wat oponthoud. Het eerste oponthoud was leuk, daarna was het wat minder. We zijn vandaag van Apartmani Drijen in Bosnië en Herzegovina via Kroatië naar Villa La Vida appartementen vlak voor Budva in Montenegro gereden. Om vanuit Bosnië en Herzegovina terug in Koratië te komen moesten weer een grens passeren. Gelukkig ging dat redelijk snel en met een kwartiertje waren we er over. Terug in Kroatië hadden we ons eerste oponthoud in Cilipi. Hier wordt elke zondagmorgen op het pleintje voor de kerk om 11:15 uur, direct na de kerkdienst, een folklorevoorstelling gegeven met traditionele muziek en volksdansen. Wij waren er voor 11:00 uur al en zodoende konden wij een zitplaats op de eerste rij veroveren. De dansgroep was in mooie lokale klederdracht gestoken en danste met veel enthousiasme. Dat duurde tot ongeveer 12:00 uur. Wij hebben nog even langs de kraampjes in het dorp gelopen en toen ging de reis weer verder. Voorbij Cilipi was er weinig verkeer op de weg en we vorderden prima, tot we aan de grens met Montenegro kwamen. Daar stond een lange rij auto’s en die vorderde maar heeeeeeeeeel langzaam. Het duurde zo’n 50 minuten voordat wij bij de douane kwamen. Dat was de Kroatische grensport. Hierna konden we ongeveer een kilometer rijden en toen stonden we weer stil in een file. Nu voor de grensport van Montenegro. En deze file ging nog langzamer. Pas na ongeveer een uur waren we er door.

Nu konden we gelukkig weer doorrijden. Toen we bij de baai van Kotor aankwamen zagen we een raar beest voor onze auto de weg over steken. Het was geen hond, vos of wolf. Ik moest even in mijn geheugen graven maar toen wist ik het. Het was een Goudjakhals. Die hadden we nog nooit een gezien. Veel mensen weten niet dat jakhalzen ook in Europa voorkomen. En ze rukken steeds verder op van uit zuid oost Europa. De laatste jaren worden ze zelfs in Nederland gezien. Helaas zaten we in onze rijdende auto en konden er geen foto van maken. Ik heb een foto van dat dier van het internet geplukt.

Een stukje verder gaf onze navi aan dat we met de veerboot de baai over moesten steken. Dus moesten we weer wachten op de ferry en de overtocht duurde ook even. Maar dat was natuurlijk wel leuker als voor de grens in de file staan.

Al bij al arriveerden we pas tegen 16:00 uur bij Villa La Vida. We hebben hier een heel ruim en comfortabel appartement.

Vanavond zijn we te voet naar een restaurant gelopen waar we weer lekker hebben gegeten. We hadden alle twee iets onbekends besteld. José had iets van een enorme varkenslap of schnitzel die dubbelgevouwen en gevuld was met kaas. Ik had een soort reuzen hamburgerschijf die bijna 2 cm dik was en gevuld met kaas. We hadden en frietjes en een salades bij en die enorme porties waren weer veel te veel.