Woensdag 11 juni

Woensdag 11 juni – Vandaag zijn we de bergen in getrokken. We moesten daarvoor eerst een stuk richting Kotor in de file maar toen we de juiste afslag hadden genomen werd het meteen een stuk rustiger op de weg. Die weg werd al snel behoorlijk smal en als er een tegenligger kwam moesten we steeds helemaal aan de kant om die voorbij te kunnen laten. We kwamen onder de kabelbaan door waar we gisteren in gezeten hebben.

Een stukje verder kwamen we langs Fort Gorazda. Dat is een vestingwerk gebouwd door het Oostenrijks-Hongaarse Rijk. Het huidige fort werd gebouwd tussen 1884 en 1886. Het fort werd gebruikt door de Oostenrijkers in artillerieduels tegen Montenegrijnse batterijen gestationeerd op de berg Lovćen tijdens de Eerste Wereldoorlog. We konden met een zoeklamp in de bunker rondwandelen. Het was vanbinnen opvallend groot. Er waren drie verdiepingen met veel gangen en kamers.

Weer onderweg kwamen we na flink klimmen en heel veel haarspelbochten bij de ingang van het Lovćen Nationaal Park. Hier moesten we intree betalen en de weg, die nog steeds omhoog liep, werd ook meteen veel beter en breder. We reden door een prachtig berglandschap. Plotseling stak er een slangetje de weg over. Dat bleek een Zandadder te zijn. Dit is een van de giftigste slangen soorten van Europa. Het lukte om er een paar foto’s van te maken en toen ging de tocht weer verder.

Op een gegeven moment namen we de afslag naar het Mausoleum van Petar II. Dat ligt op een bergtop op een hoogte van1657 meter. Het is het hoogst gelegen mausoleum ter wereld. We moesten er een trap van 460 treden voor beklimmen die deels door een lange omhoog lopende tunnel liep. Het mausoleum zelf is een modern gebouw dat in 1974 werd gebouwd op de plek waar voorheen een kerk stond. We hadden er een fantastisch uitzicht. We zagen er ook weer een stel Muurhagedissen.

Hierna ging de rit weer verder. We begonnen weer te dalen en dat duurde zeker 40 km. We zakten via de stad Cetinje af naar Budva aan de zee. Daarna was het niet meer ver naar ons hotel en kwam er een einde aan onze mooie bergtocht.

Vanavond zijn we weer naar de pizzeria gegaan. Dit keer had José een soort wrap gevuld met kip en paprika en ui etc., overgoten met een room-kaas saus met gebakken aardappeltjes. Ik had penne pasta met zeevruchten en het was weer erg lekker.