Dinsdag 10 juni

Dinsdag 10 juni – Vandaag stond Kotor op het programma. Dat is van ons hotel af maar ongeveer 15 km rijden. Maar daar hebben we anderhalf uur over gedaan. De weg daar naar toe ligt voor het grootste gedeelte open. Ze zijn er een nieuwe bredere weg aan het aanleggen. Tel daarbij op dat het hier overal stervensdruk is en zo kom je al snel in de file. Uiteindelijk vonden we een parkeerplekje op nog geen 10 minuten lopen van de oud stad. Die is weer helemaal ommuurd en binnen die stadsmuren zijn veel smalle straatjes en dan weer een pleintje, met veel souvenir winkeltjes en horeca. En ook hier was het stampvol met mensen. Heeeeeeel veel groepen met een gids met zo’n vlaggetje aan een stok voorop. In dat moet dan allemaal door die smalle straatjes. Als we zo’n groep tegenkwamen moesten we er ons steeds doorheen wringen.

We hebben er op een terras cappuccino gedronken en we hebben ook nog even in de kathedraal gekeken maar die was niet zo bijzonder. En daarna waren we die drukte beu en zorgden we dat we weer richting onze auto kwamen. Wegrijden van het parkeerterrein was ook nog een probleempje want op straat stond ook weer een file en de mensen hier op de Balkan vinden wij over het algemeen niet zo vriendelijk en ze rijden allemaal als complete idioten. Ze rijden altijd overal veel te hard en ze proberen je altijd en overals zelfs op de meest idiote plekken in te halen. We hebben al een paar keer bijna een hartverzakking gekregen door weer zo’n idioot die ons tegemoet kwam en in begon te halen. En als je er tussen moet zoals hier vanaf ons parkeerterrein dan proberen ze je er vooral niet tussen te laten. Gelukkig ben ik niet bang uitgevallen en heb er onze auto gewoon tussen gewrongen.

Na die drukte zochten we iets rustigers en daarom zijn we met de Kotor kabelbaan omhoog gegaan. Die gaat van zeeniveau naar 1350 meter hoogte. Boven was ook wel wat volk maar bij lange na niet zoveel als in de stad. We hadden er fantastische uitzichten op de baai van Kotor en op de omringende bergen. We hebben daar boven wat gewandeld en we zagen weer een hoop hagedissen. En dat was weer een nieuwe soort, de Mosor-rotshagedis. Die komt voor in het zuiden van Kroatië en Herzegovina en in centraal en noord Montenegro. Maar alleen op grotere hoogte in de bergen. Deze soort stond zeker op mijn lijstje van “to see”. We hebben daarboven op een terras met een grandioos uitzicht ook nog een biertje gedronken. En dat waren flesjes Bavaria. Dat hebben we hier al vaker gezien.

Weer beneden moesten we weer de file in om naar ons hotel te komen. We hopen maar dat het minder druk zal worden als we vrijdag verder Montenegro in trekken.

Thuis zijn we even naar een pizzeria gelopen om een tafeltje voor vanavond te bespreken.

We zijn vanavond dus naar die pizzeria gegaan. We zeten er lekker buiten op het terras. José had een pizza quattro stagioni en ik had mućkalica sa rižom. Daar stond alleen bij dat het een traditioneel gerecht was. Het bleek rijst te zijn met stukjes kippenvlees in een heerlijke pittige saus met paprika en champignons.